- To wydarzenie minęło.
Jak mimo samotności cieszyć się życiem? Co zrobić gdy samotność boli? Samotność niewybrana, nieakceptowana, odczuwana jako pusta i brak, połączona z dotkliwym bólem jest wrogiem duszy. Ujawnia braki w dobrym przyjęciu siebie i własnego losu – w miłości. Gdy uczucie i stany samotności są jak wyrok, niechciane i uciążliwe, szamoczemy się i walczymy. Tak naprawdę jest to walka ze sobą. Biblia mówi, że „nie jest dobrze, aby człowiek był sam”. A zatem jak radzić sobie z samotnością? Jak unikać pułapki osamotnienia? Czy można przyjąć samotność jako dar? Kto może Cię uratować od bólu samotności?
Rekolekcje to czas:
- katechez;
- medytacji;
- spotkań z Bogiem, sobą i bliźnim;
- wspólnej Mszy Świętej;
- Adoracji Najświętszego Sakramentu;
- modlitwy Liturgią Godzin;
- aby zmierzyć się z własną tożsamością, aby przyjąć uzdrowienie, otworzyć się na miłość.
Jeśli spojrzę na swój los przez pryzmat wiary, zobaczę kim jestem o oczach Boga i to zmieni moją samotność.
Cele rekolekcji:
- spojrzenie na własną drogę oczyma wiary;
- rozpoznanie własnej unikalności, bogactwa i godności;
- poznanie obrazu siebie;
- nazwanie odgłosów „małego dziecka” uwięzionego w sobie;
- nauczenie radzenia sobie z poczuciem osamotnienia;
- przyjęcie swojego życia jako daru;
- otworzenie się z nadzieją na przyszłość;
- określenie swojego terytorium oraz swojej tożsamości.
Dla kogo?
Rekolekcje są zaadresowane do wszystkich, którzy chcą nauczyć się radzić sobie z samotnością, odkryć jej właściwą wartość i sens oraz zrozumieć jej znaczenie dla własnego rozwoju. Zapraszamy osoby, które chcą dojrzewać w swoim rozwoju, aby CIESZYĆ SIĘ ŻYCIEM W PEŁNI.
Rekolekcje prowadzą:
o. dr Robert Zbierański OFMConv. – franciszkanin, pedagog, duszpasterz